देणाऱ्या साऱ्या या  जवानांना

जिल्हा ..लातूर चा कृष्णकांत कुलकर्णी  शहीद झाला  तो दिवस  मी  कधीच विसरणार नाही.   अंतःकरण हेलावून  सोडणारा  हा दिवस!!!  आजही हे लिहीत असताना  डोळ्यात अश्रू आले आहेत.  कुठंलं अदृश्य नातं हे?  आणि प्रत्येक सुजाण  सुसंस्कृत  नागरीकांमधे हे असावंच आणि असतंच!!!   कृष्णकांत आमच्यातला, आमच्या गावातला, आमच्या मुलांचा मिञ.

आमच्या मुलांच्या मिञांबरोबर च्या ग्रूप फोटोमधे  असलेला त्याचा फोटो  आणि तिरंगी झेंड्यात लपेटून आलेल्या शहीदकृष्णकांतचा अचेतन पण अभिमानाने बघायला लावणारा त्याचा चेहरा!!  तो दिवस  आजही   जसाच्या तसा माझ्या डोळ्यासमोर येतो.  मन हेलावून जातं!!   आत्ताही  देशासाठी  प्राणाची आहूती  देणाऱ्या साऱ्या  जवांनाच्या   वीर मातापित्यांना , त्यांच्या कुंटुंबियांना माझा मानाचा मुजरा. आमच्या  काॅलेज मधे    कारगील युध्दात शहीद झालेल्या  कृष्णकांतच्या आईवडीलांचा  सत्कार समारंभ झाला तेंव्हा आणि पहिल्या पुण्यस्मृत्तीदिनी मी लिहिलेली  कविता.

 देणाऱ्या साऱ्या या  जवानांना

दिन असे जुलैचा सात  ।

शञूंवर करुनी मात  ।

गोळ्या घालीत आणि झेलीत  ।

झालास शहीद तू कृष्णा  ।।

पलपल मोजते आई ।

अश्रूंची फुले तूज वाही ।

किती वर्णावी थोरवी कृष्णा ।

नजरेस तिच्या तुझीच रे तृष्णा  ।।

दिन सरले तिनशे पासष्ठ ।

वाटे  तिस नियती खाष्ट ।

परी समज घालीते मनाला ।

“कृष्णा”  तर  “चिरायू ” झाला   ।।

म्हणविते आई “वीरमाता” ।

बाबा तव “वीरपिता” ।

परि अंतरी जळते आठवणींची “चित्ता” ।

 आठवणींची “चित्ता” ।।

हा भारतमातेचा  “सुपूञ” ।

वीर जवान , उदयगारीचा मिञ ।

ञिवार नमन!!! अर्पितो श्रध्दासुमनं!!

“सरोजिनी ” वाहते “शब्दसुमनं ।।

“विजय  दिना”निमित्त देशातल्या  साऱ्या  जवानांना  समर्पण  

– सरोजिनी धनुरे